The Doobie Brothers - Toulouse Street | PREORDER

Side One:

1. Listen to the Music
2. Rockin’ Down the Highway

Side Two:

1. Mamaloi
2. Toulouse Street
3. Cotton Mouth

Side Three:

1. Don’t Start Me to Talkin’
2. Jesus Is Just Alright
3. White Sun

Side Four:

1. Disciple
2. Snake Man

De Doobie Brothers creëren blijvende feelgoodvibes op de zuidelijk georiënteerde Toulouse Street: doorbraak met onder meer "Listen to the Music", "Jesus Is Just Alright" en "Rockin' Down the Highway"

Beleef het album uit 1972 in Definitive Sound: Mobile Fidelity's genummerde editie van 180 gram, 45 toeren per 2 lp's biedt buitengewone soundstages, levendige dynamiek en natuurlijke, luchtige openheid. 1/4" / 15 IPS Dolby A analoge master naar DSD 256 naar analoge console naar draaibank

In feite is Toulouse Street het debuut van de Doobie Brothers. Hoewel de band in 1971 een titelloos album uitbracht, gaf de band toe dat dit laatste album overhaast was gemaakt en de resultaten weerspiegelde van een groep die nauwelijks tijd samen had doorgebracht. Toulouse Street ontvouwde zich onder veel gunstigere omstandigheden. Het album barstte van de feelgoodvibes en kondigde ook belangrijke bezettingswisselingen aan die cruciaal bleken voor de succes van de band. En zo ontdekten de meeste luisteraars Tom Johnston en co., wat de weg vrijmaakte voor een dominante periode in de jaren zeventig die uiteindelijk leidde tot de opname van de Doobie Brothers in de Rock and Roll Hall of Fame.

Afkomstig van de originele analoge mastertapes, geperst bij Fidelity Record Pressing in Californië en verpakt in een Stoughton gatefoldhoes, biedt Mobile Fidelity's genummerde 180g 45-toerenplaat 2LP van Toulouse Street de set uit 1972 in een definitieve sound. Gezien de luxe ruimte van een 45-toerenplaatversie voor het eerst en de bredere grooves, profiteert de muziek van buitengewone soundstages, ultrastille achtergronden, levendige dynamiek en ongelooflijke imaging. Ted Templemans uitstekende productie schittert als nooit tevoren.

Open, luchtig en organisch: Toulouse Street belichaamt waarom talloze muziekliefhebbers trouw zweren aan opnames uit de jaren zeventig. Facetten die het album zo uitnodigend maken - stemmen die op natuurlijke wijze opstijgen en val, noten die goed dragen en wegsterven, baslijnen die je van begin tot eind kunt volgen, goed geplaatste percussieaccenten, warme tonen, een duidelijk gedefinieerde scheiding tussen de muzikanten — dat hoor je op deze verzamelbare heruitgave met een meeslepende aanwezigheid, balans en realisme. Alles klinkt helder en duidelijk. Niets is overdreven of misplaatst. Geen wonder dat Templemans werk hem een ​​promotie tot vaste producer bij Warner Bros. opleverde.

Met alle respect voor Templetons bijdragen, zijn het de Doobie Brothers die Toulouse Street echt laten koken. Ze verdienen de hoogste lof voor het spelen van een reeks nummers die meer dan vijf decennia na hun debuut niets van hun charme hebben verloren. De komst van bassist Tiran Porter en tweede drummer Michael Hossack gaf de band een formidabele ritmesectie (en een bezetting van twee drummers) waarvan de aangeboren chemie, groove en flow overal in Toulouse Street aanwezig zijn — en die de ruggengraat van de Doobie Brothers voor de daaropvolgende jaren zouden vormen.

Nadat ze de kinderziektes op het debuut van de groep hadden opgelost, kwamen zanger-gitaristen Patrick Simmons en Tom Johnston laat een diepgang in songwriting zien die de Doobie Brothers naar de top van de drukke Southern rock/countryrock-scene van hun tijd verhief. Twee enorme singles en een platina-certificering dienden als bewijs, evenals lovende recensies van smaakmakers zoals Rolling Stone. Afgezien van de weinig fantasierijke vergelijkingen met Eagles, Little Feat en Three Dogs Night, vestigen de Doobie Brothers hun eigen, kenmerkende stijl op Toulouse Street.

Het collectief put uit folk, R&B en gospel, en combineert deze waar nodig met een basis van pakkende, in het zuiden opgegroeide blues, rock en country, en produceert tien nummers die je grijpen en niet meer loslaten. De energieke, wind-in-je-haar, top-down highway ride van de twee nummers die Toulouse Street openen — "Listen to the Music" en "Rockin' Down the Highway" — zet zowel de muzikale als de verhalende toon die door het hele album loopt. Akoestisch getokkelde gitaren; vocalen vanaf de veranda; rammelende akkoorden; spinnende baslijnen; een vleugje Barbandriffs; hoge harmonieën: ze nodigen je uit om weg te zakken in de grooves alsof ze een comfortabele bank zijn.

De Doobie Brothers laten hun talent voor hybride combinaties verder zien op de zachte eilandreggae van "Mamaloi", de mystieke ballads van het titelnummer, de dubbelleadjam "Disciple" en de aardse bite van "Snake Man". En ze spannen de drie slimme covers absoluut in. "Jesus Is Just Alright" haalde de Top 40, maar een zompige versie van Seals & Crofts "Cotton Mouth" en een energieke uitvoering van Sonny Boy Williamson II's klassieke blues "Don't Start Me to Talkin'" verdienen evenveel aandacht, ondanks de diepe stukken. Ze demonstreren ook het oordeelkundige gebruik van ondersteunende instrumenten zoals piano, orgel en blazers, allemaal gearrangeerd met een griezelige symmetrie.

Het is zoals de man zegt: Luister naar de muziek. Altijd.