Side One:

1. I Can’t Wait
2. Rock a Little (Go Ahead Lily)

Side Two:

1. Sister Honey
2. I Sing for the Things
3. Imperial Hotel

Side Three:

1. Some Become Strangers
2. Talk to Me
3. The Nightmare

Side Four:

1. If I Were You
2. No Spoken Word
3. Has Anyone Ever Written Anything for You

Stevie Nicks zingt voor de dingen die je niet kunt kopen op Rock a Little: platina album met extravagante productie en hits als "Talk to Me" en "I Can't Wait"

Mobile Fidelity's 180g 45-toeren 2LP-set presenteert de plaat uit 1985 voor het eerst in audiofiel geluid: strikt gelimiteerd tot 4000 genummerde exemplaren, heruitgave ter ere van het 40-jarig jubileum speelt met uitzonderlijke balans en helderheid
1/4" / 15 IPS Dolby A analoge kopie naar DSD 256 naar analoge console naar draaibank

Terugkijkend op haar carrière begin jaren 90 beschreef Stevie Nicks het eerste nummer van Rock a Little als "het meest opwindende nummer dat ik ooit heb gehoord." Dit komt van een superster die al nauw verbonden was met verschillende Fleetwood Mac-albums die miljarden op de markt brachten – om nog maar te zwijgen van haar eigen toonaangevende solodebuut. Haar opmerkingen getuigen van het enthousiasme en de inspanning die ze stak in haar derde plaat, een werk uit 1985 dat Nicks' profiel snel verder versterkte en zich vestigde als een stukje popgeschiedenis uit de jaren 80.

Gemasterd in de studio van MoFi in Californië, geperst bij Fidelity Record Pressing in Californië, strikt gelimiteerd tot 4000 genummerde exemplaren en verpakt in een Stoughton gatefoldhoes, presenteert Mobile Fidelity's 180g 45-toeren 2LP-set Rock a Little in audiofiele stijl ter ere van hun 40-jarig jubileum. Onder leiding van een groep producers en technici, en opgenomen voor naar verluidt een miljoen dollar, wemelt het platina-gecertificeerde album van een duizelingwekkende reeks kleuren, tonen, droomlandschappen en accenten. Deze heruitgave van referentiekwaliteit markeert de eerste keer dat ze allemaal aan het licht komen en met de juiste balans worden overgebracht. dimensionaliteit en positionering.

Hoewel Rock a Little ongetwijfeld de kenmerken van een lp uit het midden van de jaren 80 heeft, sparen Nicks en co. geen kosten om de muziek te onderscheiden met een expansief geluid, gekenmerkt door weelderige melodieën, hightech percussie, echoënde vocalen, gesamplede keyboards en lagen van verfijnde accenten. De mate van ruimtelijkheid, headroom en dynamiek is niets minder dan inspirerend, terwijl de nieuw verbeterde details, textuur en helderheid de nummers laten zingen als nooit tevoren. En Nicks' stem? Wacht maar tot je de transparantie en diepte ervaart.

Die voordelen gelden natuurlijk ook voor het eerder genoemde "I Can't Wait", een statement-makende opener doorspekt met modulerende synthesizers, spetterende drums, metalige gitaren en serieus drama. Opgesloten in een enorme studio had Nicks slechts één take nodig om haar partij te spelen, die ze "magisch en gewoonweg niet te evenaren" noemde. De singer-songwriter vatte ook de weergalmende emotionele essentie van het Top 20-nummer samen door te stellen: "Als ik het op de radio hoor, overvalt me ​​een ongelooflijk gevoel, alsof er iets echt ongelooflijks staat te gebeuren."

Datzelfde geldt voor bijna heel Rock a Little. Gemaakt door artiesten als Songwriters Hall of Fame-multi-instrumentalist/producer Rick Nowels, Heartbreakers-organist Benmont Tench, bassist Bob Glaub, alleskunner Greg Phillinganes en sessie-professionele gitaristen Waddy Watchel, Les Dudek en Danny Kortchmar – samen met nog eens zo'n twee dozijn deelnemers – barst de plaat van de diverse ideeën, vormen en stemmingen. Alles klopt, zoals blijkt uit de wervelende en sensuele onderstroom van de licht funky titeltrack, gevolgd door het snelle ritmische tempo en de knallende hooks van "Imperial Hotel", een van Nicks' meest opvallende momenten.

"Wat wilde ze ook alweer?" Nicks stelt vragen op "No Spoken Word", waarmee hij een thema van contemplatie voortzet dat door de verhalen heen loopt. Nicks komt nooit tot een definitief antwoord, maar haar horen verkennen van eenzaamheid, liefde en de geheimen die we voor onszelf houden, blijft lonend. Neem haar gepassioneerde optreden op een cover van Chas Sanfords "Talk to Me", een top 5-hit, versterkt door smaakvolle saxofoonpartijen en ingetogen folkelementen. Dompel jezelf onder in de grootse sonische gangen van "If I Were You", beladen met Nicks' kenmerkende mystiek.

Geef je bovendien over aan de zwaarte van het afsluitende "Has Anyone Ever Written Anything for You", een pianoballade gecomponeerd over de dood van Joe Walsh' driejarige dochter. Zoals Nicks eerder op het album beweert, zingt ze voor dingen die niet te koop zijn.

Dus rock een beetje, ja, maar durf nog meer te voelen.